Hem de tek bir kişi bile .!
- sihirlieller2022
- 25 Ağu 2022
- 2 dakikada okunur
Konya güzel bir insanı, gerçek bir beyefendiyi, nahif bir insanı, seven bir kalbi kaybetti.
Salih Atalay ağabeyi kaybettik. Salih Ağabey Öğretmendi. Gazeteciler Cemiyetinin bir dönem Müdürlüğünü yapmıştı. Herkesin sevdiği saydığı, saygı duyduğu bir kişiliğe sahipti.
Cenazesinde kimse yoktu dedi arkadaşlar!
Kimse ile anlatılmak istenen neydi bilir misiniz?
Onca yıl çalıştığı, emek verdiği Gazeteciler Cemiyeti!
Protokol kavramı içerisine dahil olan isimler!
Oysa onu tanımayan bilmeyen yoktu, ancak hiçbiri cenazesinde yoktu!
Hem de tek bir kişi bile!
Yine bir haller oldu bize! Vurdumduymaz, sevgisiz, vefasız, duygusuz bir hal çöktü üzerimize…
Pandemi bu hali aldı eline bir güzel yoğurdu! Bu yoğurulan halden vefasız, duyarsız, halden anlamayan, hiçbir şeye değer vermeyen, saygıdan nasipsiz, sevgiden uzak, ölene-kalana aldırmayan, umurunda olmayan acayip, manasız, mantıksız, saç-baş yolduran bir şey ortaya çıktı!
Vefası vefasızlık olan, sevgisi sevgisizlik olan bir şey! Adı yok, anlamı yok, soğuk, donuk hissiz bir şey!
Salih Atalay Ağabeyin son yolculuğunda yalnız bırakılmasının bir başka izah şekli yok!
Haberimiz olmadı! Olsaydı elbette koşar giderdik! Yalnız bırakmazdık tabi…
Diyecekler olabilir!
Hatta büyük bir ihtimalle olmuştur da…
Keşke demek, yetişemedik demek zevahiri kurtarmıyor!
Onu son yolculuğunda yalnız bırakanlar, arayıp sormayanlar ne deseler boş!
Vefa yine kendini arattırdı, yine kendini sorgulattı! Neredesin, olman gereken yerde yoksun, yine kiminlesin, kimin yanındasın dedirtti!
Siz işinizin başındayken etrafınızda pervane olan, gece yarılarında dahi arayan iyi gün dostları, her zaman olduğu gibi işleri bitinceye kadar ararlar, sonra unutur giderlerdi.
Salih Ağabey içinde aynı şey vaki olmuştu amma, gönül umduğuna küser derler ya hani, araması gerekenler vardı, ancak onlarda aramamışlardı! Belli ki, üzüntüsü ve sitemi onlaraydı.
Nahif kelimesi dilimizde hassas, ince kibar anlamını taşır. 26 Temmuz 2022 tarihinde toprağa verilen Salih Atalay ağabey nahif kavramına en çok yakışan isimdi.
Ne anlatsak boş, ne yazsak boş, ne desek boş!
Ölüm denen hakikat, herkesi gelip buluyor. Kimsenin ölümden kaçışı kurtuluşu yok!
Vefa gün gelecek, herkese lazım olacak! Aranacak, sorulacak, neden denilecek, niçin denilecek?
Bu kadar da vefasız olunmaz diyen mutlaka çıkacak, vefasızlığımızı yüzümüze çarpacak!
Yunus Emre diyor ya hani?
“Bir garip ölmüş diyeler / Üç günden sonra duyalar!”
Ne diyelim, daha ne söyleyelim?
Güle güle Salih Atalay Ağabey, ruhun şad, mekanın cennet olsun inşallah.
Comments